De Boeing 747 van China-Airlines die ons naar Bangkok ging vliegen vanaf het panoramaterras op Schiphol

Het uitzicht over de Chao Phraya rivier vanuit ons hotel in Bangkok

Hetzelfde als de vorige foto maar dan (uiteraard) s'avonds (het is er al om 19:00 donker)

Een van de wachters van het Grand-Palace

Wat Arun (Ook bekend als de tempel van de Dageraad) is een van de bekendste monumenten in Bangkok. De prangs zijn bedenkt met een laag van duizenden porseleinscherven (echt handig joh...z'n reisgids)

Een van de vele buxussen in de vorm van een olifant

Een van de drie chedi's in Ayutthaya waarin de as van de koningen, boeddhabeelden en koninklijke parafernalia liggen begraven

Een van de vele boeddha's in Sukhothai historisch park. Deze houding van de Boeddha is "aanraking van de aarde". Dit symboliseert een belangrijke episode uit het leven van de Boeddha. Toen hij zat te mediteren onder de Bodhi-boom in Bodh Gaya, India, vastbesloten pas op te houden wanneer hij zijn verlichting had bereikt, bracht zijn vijand Mara hem in verleiding met jonge maagden. De Boeddha raakte de grond aan om de Aardgodin te laten zien hoe sterk hij was. Hierop bereikte hij de verlichting

De mooiste "wandelende" Boeddha van Thailand staat in Sukhothai. Men denkt dat het verwijst naar Boeddha's afdaling uit de Tavatimsa-hemel na een boezoek aan zijn moeder

Vrouwen die rijst aan het planten zijn. Maritha en ik hebben ook nog een poging gewaagt, maar verder dan moderige voeten kwamen we niet

Een chedi bij een Tempel in Lampang (waar ik de naam echt niet meer van weet)

Bij die tempel was ook een school voor jonge monniken. Nou ja het zijn geen monniken, het zijn thaise jongens waarvan de ouders geen normale school voor hun kunnen betalen dus gaan ze naar een monnikenschool

Een olifant van de olifantenschool

De mega bek van een olifant. Je kon daar trossen bananen (kleine banaantjes) kopen om aan die beesten te geven. Dus wij gaven die olifanten steeds 1 banaantje, maar die lui die zo'n ding besturen geven gelijk een hele tros

Mooi stukje natuur tijdens de rit op een olifant

Ook leuk voor de touristen: het olifanten wassen, en natuurlijk word je als toeschouwer even natgespoten als je er dicht bovenop staat

De oudste vrouw van de Paduang bergstam (beter bekend als de longnecks). Overigens zijn niet alle vrouwens voorzien van ringen om hun nek en knieen, er zijn ook vrouwen met uitgerekte oorlellen (longears). De reisgids zegt het volgende over de longneck vrouwen: "Los van de esthetisch component zou deze oude praktijk hen ook beschermen tegen aanvallen van tijger. Het fenomeen was aan het uitsterven, totdat de Padaung erachter kwamen dat toeristen betaalden om de vrouwen te fotograferen". Waarschijnlijk zal er wel iets van waarheid in zitten, maar het verhaal gaat dat de Thaise maffia sommige vrouwen ronselen voor de toeristen industrie (waarvoor dus betaald wordt). Wij zijn naar de oorspronkelijke stam geweest (in Birma) en mochten gewoon foto's maken zonder te betalen (al weet je natuurlijk nooit of reisorganisatie's vooraf/achteraf alsnog betalen)

De vrouw met de meeste ringen (nou ja ringen, het is gewoon een spiraal die om de nekken worden gebogen), ze had er 27

Uitzicht over het dorp

Nog een leuk verhaal. Voor dat we vertrokken met de longtailboat richting de longnecks zei Mr. Boon dat je tijdens de tocht goed naar de kanten moest kijken want er konden wilde olifanten lopen. Goed, heenweg niks gezien. Terugweg: Naar een paar minuten varen stond deze olifant in het water, dus iedereen dacht "mooi een wilde olifant". Onze kapitein stoppen zodat we de nodige kiekjes konden maken. Toen we klaar waren werd de motor van de boot weer vol los gedraaid (flinke herrie) Olifant schrikt, rent de kant op en wat horen we achteraf.....hij had een ketting om zijn poot. Niks wilde olifant dus

Een enorme grote/mooie waterval in de buurt van Mae Hong Son, waarvan ik de naam aan jullie verschuldigd ben

Deze foto is gemaakt op de Nightbazaar in Chiang-Mai. Dat is een soort markt met allemaal souvenirs, nep kleding en andere prularia. Het leuke van de markt is dat je zelf kan onderhandelen over de prijs van een product (kan overigens in heel Thailand zowat). Overal op die markt lopen van dit soort vrouwtjes rond (Vrouwen van bergstammen) om (zelfgemaakte) sieraden te verkopen. Maritha zag een armband bij 1 z'n vrouwtje en was aan het onderhandelen over de prijs toen uit alle hoeken en gaten nog meer van dat soort vrouwtjes kwamen, en allemaal wilde ze hetzelfde aan Maritha verkopen n.l. een armband

Chiang Mai gezien vanuit onze hotelkamer overdag, en....

....s'avonds

In deze fabriek werden parasols gemaakt (en beschilderd). Hier zijn vrouwen bezig om het frame van de parasol in elkaar te zetten

En voor een klein bedrag kon je dingen (kleding, parasols, waaiers en zoals bij ons de fototas) laten beschilderen. Er zaten allemaal kunstenaars op een rijtje die allemaal wat voorbeelden hadden, en als je een mooie had gezien schilderen ze die in een handomdraai op een object van jou keuze

Bezoek aan een sieraden fabriek. Eerst kreeg je een rondleiding (op de foto staat een man die sieraden maakt), vervolgens kom je in een enorme hal met alleen maar vitrines met sieraden, die je dan kon kopen

Bezoek aan de zijde fabriek

Een (lotus?) bloem

Dit was echt heel mooi. Een 3D houtsnijwerk geheel met de hand gemaakt. Met 1 z'n kunstwerk is 1 man, 3 maanden mee bezig. Het kost wat, maar dan heb je ook wat. De prijs inclusief verscheping naar Nederland is € 5000,-

De Naga-trap van de Wat Phra That Doi Suthep. Volgens de gids zijn het meer dan 300 treden, maar volgens mij waren het er minder

Het olifantsmonument. Het verhaal wil dat de olifant van koning Nu in 1390 de locatie van de chedi uitkoos door de berg op te lopen, te trompetteren en drie rondjes te draaien

Centrale chedi. Dit vergulde Lannagebouw is een 16de-eeuwse uitbreiding van het origineel. De vier gouden paraplu's eromheen, waarop pelgrims bladgoud aanbrengen, zijn versierd met filigraanwerk

Elke dag heeft zijn eigen Boeddha. Behalve de maandag en de woensdag?? (weet het niet helmaal zeker meer)

De Tempelklokken. Oorspronkelijk werden deze miniatuurklokken gebruikt om op te roepen voor het gebed. Nu wordt er getingeld door toeristen omdat dat geluk brengt

Uitzicht vanaf de berg waarop de tempel staat over Chiang-Mai

De nachttrein die ons van Chiang-Mai naar Bangkok bracht.

Het ponton waarop we hebben gegeten dat achter een longtailboot over de River Kwai werd getrokken

Tja, wie kent het niet, De Bridge on The River Kwai. Moet toch toegeven dat dit eigenlijk wel de grootste tegenvaller van de reis was. Je stelt je er iets van voor dat z'n brug midden in de jungle ligt, maar niets is minder waar want aan de oevers staan dikke hotels, en in het water liggen discoboten. Een beetje jammer dus

Het Chong Kai Cemetery in Kanchanaburi. Hier liggen slachtoffers die meegewerkt hebben aan de beruchte Birma spoorlijn. Ik moet de beheerder van dit kerkhof een groot compliment maken want ik heb nog nooit z'n mooi onderhouden kerkhof voor oorlogsslachtoffers gezien

Ook zijn er 2 gedeeltes waar Nederlanders zijn begraven (het zijn meer gedenkstenen, maar bij sommige stenen liggen ook nog de stoffelijke resten onder)

Ons hutje in het resort aan River Kwai

De binenkant. Het grappige is dat dit resort best wel midden in de jungle is en de salamanders over je bed lopen. s' Nachts hoorde je echt van die jungle geluiden

Het restaurant van het resort

Omdat je in de jungle zit zie je ook dieren die je normaal nooit tegenkomt zoals deze gekko

Ook groeien er planten in het wild die je in Nedeland alleen maar in de bloemenzaken kunt kopen

Alweer iets leuks. Dit was het station waar we opstapte voor de rit over een origineel stuk over de Birma sproorlijn. Toen we op dat station aankwamen liepen er ongeveer 150 Thaise schoolkinderen in hun roze schooluniformen rond. In westen van de wereld willen de mensen graag bruin worden, maar in Thailand willen de mensen juist blank zijn, hoe blanker hoe mooier. Dus die kinderen vonden het fantastisch al die bleekscheten uit Nederland. Het gevolg was dus dat wij op de foto moesten met die kinderen en onze adressen werden genoteerd

Een originele brug (van hout) langs een bergwand. Op dit stuk zijn heel veel slachtoffers gevallen tijdens de aanleg van deze brug

Vlak na die brug was weer een station waar we uitstapte om onze reis te vervolgen richting het Erawan-park. Sommige moesten nog even naar het toilet dus konden we nog mooi een stukje de brug oplopen om een paar plaatjes te schieten

Onderweg richting het Erawan-park kwamen we wilde apen tegen. Deze aap was ervandoor gegaan met een zak gefrituurde bananen, dus die had meer oog op de bananen dan op het wegrennen van ons. (Het hele verhaal staat in het reisverslag van dag 10 beschreven)

Een aap met een jong

En zo zag de weg eruit toen we weer weggingen

In het Erawan-park is een waterval van 7 tredens. Als je bij de onderste trede staat en je wilt naar de 7de dan moet je 1,5 kilometer door de jungle ploeteren. Dat is nou precies wat we gedaan hebben en het was fantastisch en heel erg warm. Dit is een van z'n trede (ik zou niet weten welke, ik dacht de 2de). In vier van de 7 mocht je zwemmen, maar de 7de was absoluut de mooiste, met water zo koud (kwam trouwens er goed van pas want ik dreef in het zweet) en blauw, niet normaal meer

En dit zou dan trede 3 moeten zijn

En nummertje 4 (tis net bingo)

En dit is ook voor iedereen bekend. De drijvende markt Damnoen Saduak. Leuk om even te zien maar daar blijft het ook bij want ik heb het idee dat het nu meer voor de toeristen is dan dat er handel bedreven wordt

Dit was bij Wat Bun Thawi, een tempel gelegen in de Khao Luang grot. In Nederland kennen wij het begrip "Patat-duiven", nou dit zijn "patat-apen". Zeer brutale apen die alles doen voor eten. Als je b.v. wat te eten achter in je pick-up laat ben je het kwijt

n zo zag dat eruit. Je had er ook kraampjes waar je eten kon kopen om vervolgens aan de apen te geven

Dit is Phra Nakhon Khiri, ook wel Khao Wang genoemd. Het betekend "hemels palijs op de berg". Dit complex op de 92 hoge Maha Samana werd rond 1850 gebouwd als zomerpaleis voor koning Mongkut (Rama IV)

De Phra That Chomphet, een witte chedi gebouwd door koning Rama V

Moeder aap geeft haar kleine wat te drinken

Een typische Thaise bus, met alle toeters en bellen

Zomaar een tempel met een leuk verhaal. Als de Thaise bevolking een tempel willen bouwen moeten ze dat doen zonder financiële steun van de overheid. Het dak van de tempel moet groen zijn dus wat doe je als je als je een tempel moet bouwen met weinig geld?.....

....Je legt gewoon Heineken bierflesjes op het dak (er staat een Heineken brouwerij in Thailand)

De jungle onderweg naar Ranong. Zoals je ziet alweer slecht weer (op zich niet zo vreemd omdat er in Ranong het meeste neerslag valt van heel Thailand)

Ranong staat bekend om zijn warmwater bronnen. Bij het hotel hadden ze 4 aparte poedelbadjes (onder het afdakje) met warm water uit de bronnen. Dit water is afgekoeld van 63 °C naar een graad of 40 (nog bloedheet)

De eilandtour in de Phangnga-baai. Dit zijn mangrovenbomen

De Phangnga-baai staat bekend om zijn vele kalksteenrotsen die bijna loodrecht oprijzen uit het kalme, ondiepe water en die een hoogte van 350 meter kunnen bereiken. In veel van deze rotsen bevinden zich smalle tunnels en zeekamers

Het vissersdorp Panyi. Zo'n 120 moslim-gezinnen wonen in dit dorp op palen in het water

Ook tijdens deze tour hielden we het niet droog

Onze kamer (rechts, waar de deur van open staat) van het Phra Nang Inn hotel in Krabi

Een van de mooiste dagen van deze vakantie, koraal snorkelen. We gingen met een speedboot naar de mooiste plekjes voor de kust van Krabi. Onderweg kwamen we langs tropische eilanden, je kent ze wel: Palmbomen, wit zand en de zee zou blauw/groen dat het pijn aan je ogen doet

Tropische vissen die je zag tijdens het snorkelen. Toen we wat brood in het water gooide kwamen ze er met z'n allen op af

Onderweg stopte we ook nog even op z'n tropisch eiland. Ik moet wel zeggen dat het in het echt veel mooier is dan op de foto. Het ding onderop de foto is een stuk aangespoeld koraal, waar overigens het hele strand mee bezaait lag. Erg jammer dat je het niet mag invoeren in Nederland

En aangezien je er toch niet elke dag komt, was het een mooie gelegenheid om wat foto's te maken

De speedboot waarmee we de tour hebben gemaakt

Het strand van het eiland waar we hebben geluncht (nou ja het was meer een picknick)

Dit was ook erg mooi. Dit is de ingang van een lagune waar op dat moment ongeveer een meter water in stond (als het eb is, staat er geen water)

Een macrofoto van een waterlelie

Tijdens de reis werden we rond gereden door dezelfde bus (dus ook door dezelfde chauffeur). Na 16 dagen kwam daar een eind aan omdat we naar Ko Samui gingen en de bus niet meer nodig hadden. Op de foto staat links onze chauffeur en rechts onze busboy, Soetie (geen idee hoe je dat schrijft maar zo spreek je het uit). De busboy is de gene die het interieur van de bus schoonhoud en de reizigers voorzien van een drankje onderweg (moest je wel kopen hoor, maar het kost niks en ze maken er nauwelijks winst op). Voor slechts 200 baht (= ongeveer 2 euro) per dag waren ze de hele dag druk en moesten ze ook nog 16 dagen in de bus slapen en mochten vooral niet met ons mee eten enzo. Dus ik moet toegeven dat we toch wel erg verwend zijn in het westen en je voelt je af en toe net zo slavendrijver.

De pier in Khanom waarvan uit de veerpont naar Ko Samui vertrekt

Wederom een prachtig mooie zee

De aankomst in de haven van Ko Samui. Zulke blauwe zee had ik nog niet eerder gezien

Het vooruit aanzicht van onze hotel kamer van het Coral Cove Chalet in Lamai

En het linkerzij aanzicht

Op Ko Samui heb je een vlindertuin, dus daar zijn we ook nog even geweest

Zeer uniek, De Hin-Ta en de Hin-Yai (Grandfather- en de Grandmother rock). Wat het is lijkt me niet zo moeilijk te raden. Dit zijn overigens natuurlijk gevormde rotsen. Op deze foto zie je de Hin-Ta....

....en op deze de Hin-Yai

Op de laatste dag van de vakantie brak voor de eerste keer een onweersbui los. Een mooie gelegenheid om even de sluiter van de camera 10 minuten open te zetten. Even een toevoeging: de foto is gemaakt toen het pikdonker was maar door het licht van het onweer is de foto lijkt het net of het overdag is

En daar komt hij dan: Een van de weinige foto's die Maritha heeft gemaakt, maar wel een van de mooiste. De zon's opkomst om een uur of 6 's morgens

Op 12 augustus is de koningin Sirikit jarig. De openbare gebouwen worden dan versierd met haar portret en opgetuigd met lichtjes. Ook zie je langs de weg van dit soort kraampje met haar portret en weer versierd met de Thaise vlag en lampjes

Zo, en de laatste foto van deze vakantie. Een shot van Turkije vanuit het vliegtuig